ความคิดหนึ่ง ในใจกลางกรุง

เรื่อง และ ภาพ : อิน

ดวงไฟนับล้านที่ทอประกายส่องแสงยามค่ำคืน ฉันนั่งอยู่บนชั้นที่สูงสุดของโรงแรม เฝ้ามองรถหลายร้อยคันวิ่งผ่านไปมา เพื่อไปสู่จุดหมายของใครของมัน

ความดังของเสียงเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานไม่ได้รบกวนสมาธิของฉันเท่าไรนัก

เพียงแต่อากาศที่เย็นยะเยือกทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี ฉันไม่ชอบอากาศหนาว ไม่ชอบความเย็น ฉันชอบอากาศอุ่น ๆ ค่อนข้างร้อนเสียมากกว่า หลายครั้งที่ความหนาวเย็นมันทำให้ฉันนึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ ภาพวันวานที่เคยมี แต่วันนี้กลับไม่สามารถ แม้แต่จะรู้สึกแบบนั้นได้อีกแล้ว รอยยิ้มของคนเดิมในวันวาน แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนไป คำพูดที่เคยดีกลับเลวร้าย ความเสียสละที่เคยมีให้กลับกลายเป็นความเห็นแก่ตัว

ทุกสิ่งทุกอย่างผันเปลี่ยนไปตามกาลเวลา จากการเป็นคนหนุ่มสาวที่แข็งแรงกลับชราภาพลง จากเด็กน้อยในวันนั้น วันนี้กลับโตขึ้นจนไม่สามารถจะโอบกอดได้เหมือนเดิม เวลาอันแสนมีค่า ที่สุดแล้ว เรากลับไม่สามารถไขว่คว้าสิ่งใดมาจากกาลเวลาได้เลย...