คุณความรัก

เรื่อง : อิน

ภาพ : กวิน

นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้สัมผัสถึงอัตราการเต้นระรัวของหัวใจ ยามเมื่อคิดถึงใครซักคน ฉันฉีกยิ้มเหมือนคนบ้าและหน้าแดงทุกครั้งที่คิดถึงเธอ ฉันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลยแม้จะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม

ตลอด 7 ปีที่ผ่านมา เธอคนนั้นยังคงเป็นความปรารถนาของฉัน ที่ต้องการให้เธอมีความสุขกับคนที่เธอรัก... เธอผู้เป็น “รักแรก” จนถึงทุกวันนี้ฉันก็ยังอวยพรให้เธอมีความสุขอยู่เสมอ แม้เราจะไม่ได้เจอหน้ากัน แต่เธอก็ยังคงเป็นคนพิเศษสำหรับฉันและจะเป็นแบบนั้นตลอดไป

ในเวลานี้ ฉันได้เจอใครอีกคน ครั้งแรกที่ฉันพบเขา ฉันรู้สึกว่าเขาเป็นคนแปลก ๆ แต่พอเรามีโอกาสได้ลองคุยกัน ฉันพบว่าเขาเป็นคนน่าสนใจ ฉันชื่นชมเขา ฉันเฝ้าติดตามเรื่องราวชีวิตของเขา และไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร ที่ความคิดแรกหลังตื่นนอนและความคิดสุดท้ายก่อนเข้านอนกลายเป็นเรื่องของเขาไปทั้งหมดเสียแล้ว

เขาเป็นคนที่น่ารักมากในสายตาฉัน ครั้งหนึ่งตอนที่เราได้นั่งคุยกัน เขาทำสิ่งนึงผิดพลาด ซึ่งในตอนนั้นฉันไม่คิดว่าเขาจะมีมุมแบบนี้ด้วย นั่นคงเป็นความประทับใจแรกของฉันที่มีต่อเขาละมั้ง ตอนนั้นฉันแค่รู้สึกว่ามันน่ารักดีที่เขาเป็นแบบนั้น (ฉันไม่ได้โรคจิตชอบเห็นคนทำสิ่งผิดพลาดหรอกนะ) และฉันก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนโรแมนติก เขาทำสิ่งเดิม ๆ เพื่อใครคนนึง และฉันหวังว่าใครคนนั้นของเขาจะรู้สึกดีที่เขาได้พยายามเพื่อเธอขนาดนี้ ส่วนตัวฉันเองยังยินดีที่จะทำในสิ่งที่เขาชอบต่อไป ยังยินดีที่จะไม่ก้าวไปข้างหน้าหรือถอยหลังออกไปมากกว่านี้ ยังยินดีที่จะยืนตรงนี้ที่เดิมต่อไป...

ฉันไม่ได้อยากผูกมัดเขา ฉันไม่ได้อยากจำกัดอิสระของเขา ฉันไม่ได้อยากให้เขามาสนใจฉันมากมายนักหรอก ฉันอยากให้เขาเห็นแค่ด้านที่ฉันแสดงออกต่อเขาก็พอแล้ว ฉันพอใจแบบนั้น ฉันแค่อยากให้เขาได้รับรู้ ว่าครั้งนึงในช่วงชีวิตของเขา เคยมีใครคนนึงที่พร้อมจะรับฟังและเคียงข้างเขา ฉันแค่อยากเป็นที่ ๆ เขาสบายใจแค่นั้นเอง

หลาย ๆ ครั้ง ที่เราพยามทำอะไรเพื่อใครซักคน เขาไม่เคยเห็นคุณค่าความพยายามนั้นเลย แต่กับบางคนที่เราไม่เห็นค่า เขาดันมีเราในสายตาตลอด  “ความรัก” คงเป็นเรื่องน่าพิศวงเรื่องหนึ่งในช่วงชีวิตที่เราเกิดมา

ในยามที่กลีบดอกไม้แย้มบาน ความรักนั้นก็ไม่ต่าง ช่วงอารมณ์อันอ่อนหวาน เราสองมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน เหมือนดั่งว่าห้วงเวลาได้หยุดไปชั่วขณะหนึ่ง เสียงเต้นของหัวใจยังคงดังไม่หยุดหย่อน ราวกับว่ามันจะระเบิดออกมา

แต่ก็ถึงวันเวลา ที่เหล่ากลีบดอกนั้นจะต้องร่วงโรย เสียงร้องเพรียกหา ส่งความคิดถึงไปถึงคนไกล แว่วอารมณ์เศร้าโศกอาดูร เคล้าล่องลอยไปกับสายลม พร้อมกับความปรารถนาที่จะให้ใครคนนั้น ได้ยืนอยู่เคียงข้างกันในเวลานี้... อยากให้มีใครซักคนที่คอยกอดประโลมเราด้วยคำพูดที่ว่า “ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว ฉันจะปลอบเธอเอง...ฉันจะอยู่ตรงนี้เพื่อเธอเสมอ ถ้าเธอล้มลง ฉันจะเป็นคนดึงเธอขึ้นมา ไม่ต้องกลัวนะ”

ถึงเราจะไปด้วยกันมากกว่านี้ไม่ได้ แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่าฉันไม่สมหวังในความรัก ฉันคิดว่า ฉันเป็นแบบนี้ก็มีความสุขที่สุดแล้วล่ะ ฉันจะไม่ละความพยายามที่จะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นกว่านี้ เขาเป็นทั้งแรงบันดาลใจและแรงผลักดันให้ฉันก้าวไปข้างหน้า ถึงเขาจะไม่รู้ตัว แต่ฉันก็ขอบคุณ ที่เขาได้เข้ามาอยู่ในความทรงจำครั้งหนึ่งของฉัน ทำให้ฉันได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อคนที่ฉันรักและคนที่รักฉัน ขอบคุณที่เธอได้ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน ทำให้ฉันรู้ว่าการมีชีวิตอยู่เพื่อใครคนนึง มันทำให้ฉันมีความสุขมากแค่ไหน

คุณความรัก อย่าใจร้ายกับฉันนักเลย