ฤดูหนาว - ฤดูเหงา

เรื่อง : อิน

ภาพ : กวิน

วันของสายลมแห่งฤดูหนาวได้พัดพาเราทั้งหลายเข้าสู่ปฐมบทแห่งการเริ่มต้นครั้งใหม่อีกครั้งหนึ่ง การเฉลิมฉลองครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ได้ทำให้เทศกาลนั้นน่าเบื่อเลย แต่สำหรับบางคนมันก็เป็นเรื่องที่น่าเศร้า

เวลาที่ล่วงเลยผ่านกำลังสะท้อนถึงตัวเขาหรือเธอคนนั้น มันมาพร้อมกับคำถามที่ว่า “จะหมดไปอีกปีแล้วนะ ตอนนี้ชีวิตเธอเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้กำลังทำในสิ่งที่รักอยู่หรือเปล่า ตอนนี้สุขภาพยังดีอยู่ใช่มั้ย”

บางคนก็สุขสมหวังตามที่ต้องการ ส่วนบางคน ก็ผิดหวัง จนแทบจะสลายไป

เสียงของรถติดไซเรนที่วิ่งผ่าน ทำให้ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาให้หัว “ชีวิตคนเรามันจะยืนยาวได้นานซักเท่าไรกัน ทำไมเราต้องทำตาม สิ่งที่คนอื่นทำด้วย” ทำไมเราต้องทำแบบนั้น ทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมต้องทำไอ้นี่ ทำไมต้องทำไอ้นั่น ทำไมต้องแคร์สิ่งที่เขาพูด มันจำเป็นต้องทำแบบนี้หรอ และอีกหลายคำถาม ที่ฉันถามตัวเอง และก็คิดว่าอีกหลายๆคนก็คงเคยถามตัวเองแบบนี้เช่นกัน

บางครั้งชีวิตเรามันก็ตลกนะ ที่ทำให้เราสร้างถามคำถามมากมาย

แต่ไม่ใช่ทุกคำถามที่จะมีคำตอบ

เราถามหาเหตุผลในคำตอบนั้น

ทั้งที่มันไม่มีสิ่งที่เรียกว่าเหตุผลอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว

สวัสดีฤดูหนาว